Makfire Krasniqi - Shpresoj (Meditim)

Makfire Krasniqi

SHPRESOJ  

 (Meditim)

   Sot është një ditë e ftohtë dhe me shi , qe bie dalngadal pa iu berë vonë per asgjë.Dalë në terasën time dhe veshtroj me lotë ne sy se si bie dhe nuk ndalet ky shi.Hy dhe marr letërë e laps sepse nuk e di pse sot edhe zemra me pikon gjake aq shumë jam e lenduar.Shikoj rreth e rrotull dhe nuk shoh asgjë te bukur,më dukët se gjithcka është e vyshkur por sikurse unë.Më dridhën duart dhe sytë me mbushën lotë , kur pyes vetën pse... pse nuk mund ta kuptoj botën e cila dje ishte me e butë e sot ndryshe apo unë shumë besova ne iluzione te rrejshme.Më duket vetja sikur nje loder me te cilen luajn femijet nje kohe dhe prap e lene ne nje qoshe apo e prishin sepse nuk mendojn per me vone.Pra edhe mua me duket vetja si ajo loder pa vlere por qe dikur ishte e preferuara jone.Me dhemb zemra dhe nuk mund te bertas pse,pse,psenuk jane te gjith te dashur me zemer po veq siperfaqesor.Urrej kete bote e cila eshte mbushur urrejtje,iluzione fallco,genjeshtra dhe fanatizem.Por shpresoj se pas keti shiu do te dale ylberi dhe me ngjyrat e tije se paku te fal buzeqeshje,dashuri,mirësia dhe sinqeritet.Sepse keto jane gjerat me te qmuara qe mund ti kemi e qe na mungojn.

Makfire KRASNIQI - DITË FESTE...

Makfire KRASNIQI

 

DITË FESTE...

Sot është feste,por unë nuk kam as më të voglën fuqi te ngritëm dhe te gëzohem sic e do zakoni.Edhe natyra sikur është duke me thënë edhe unë jam më ty , sepse edhe ajo është e vranet dhe sa nuk ka filluar shiu t'i shoqëroj lotët e mi.Pa dëshirën time me vijnë kujtimet nga e kaluara që në keto festa ishim te lumtur dhe mezi prisnim te vinin ndoshta.Nuk kishim shumë,sikur sot,por sa paku kishim respektin qe nuk na mungonte.Kurse tash te mira me bollek por nuk kemi gjerat me te cmuara dashurine per njeri tjetrin, respekti dhe humanizmin qe kishim.Edhe ateher kishim njerez te dashur qe na mungonin por uleshim qanim bashk qeshnim bashk kurse ajo sot mungon,sepse zemrat me shume i kemi mbushur me smire,inate dhe nuk jemi me ata qe ishim.Sot keto festa i presim vet nuk na behet vone nese motres i mungon vllau, apo prinderve femijët e tyre por te gjithë presim keto festa te zymt sepse vdiq dashurija edhe pse e vramë vet sepse ngarendem nga ato gjera qe nuk kane vlere e harruam ata qe na duan me zemer e shpirt.Harroi vllau motren e cila ndoshta humbi te pamurit nga lotet per te,harruam prinderit te cilet ndoshta duke na pritur te jemi me ta nuk hengren as nuk qeshen por ju tha zemra sepse ne kemi mare rruget e botes per tu pasuruar me para e harruam qe pasurija me e madhe eshte dashurija qe kemi pas per njerezimin.Ngre syte nga qielli dhe duke denesur i lutem zotit te ja kthej motres vllaun prindit femijet sepse vetem ateher  mund te festojm me zemer.Te lutem o zot te pergjerohem dhe lotet mi mbyllin sytë!